ταοιστικος πινακας

Ενας ταοιστικος πινακας μπορει να περιεχει πολλα πραγματα οπως ομιχλη,συννεφα,νερο σε διαφορες μορφες που ομως ολες πρεπει να δινουν την αισθηση του συνεχως κινουμενου και μεταβαλλομενου ταο.Επισης μεσα στον πινακα υπαρχουν κυκλικα μοτιβα.Τα βουνα ειναι ακανονιστα.Τα δεντρα δεν εχουν καθαρες γραμμες,ειναι κυρτα και επομενως αχρηστα για τον ανθρωπο οσον αφορα την κατασκευη πραγματων,εφοσον λοιπον ειναι''αχρηστα'' για τον ανθρωπινο πολιτισμο,δεν τα κοβει κανεις αρα ζουνε παρα πολλα χρονια (το ιδιο ισχυει και για τον ανθρωπο).

ταοιστικοι πινακες και ανθρωπος

Χαρακτηριστικη ειναι η εικονα του ανθρωπου που απο την μια δεν ειναι απων ειναι ομως παρα πολυ μικρος και δυσιακριτος καθως περπατα σε μονοπατια η οδηγει μια βαρκα.Η αποκεντρωση του ανθρωπου στους πινακες αυτους δειχνει οτι ο ανθρωπος ειναι απλα ενα πολυ μικρο κομματι της φυσης και ετσι πρεπει να αντιμετωπιζεται.

ταοιστικοι πινακες και μπαμπου

το μπαμπου ειναι ενα ταοιστικο συμβολο.Ο αδειος κορμος του δινει πανισχυρη δυναμη και ειναι ικανο να επιζει απο μεγαλους τυφωνες και ανεμους απλα λυγιζοντας.

Για τον ουρανο και την γη ολα τα πραγματα ειναι το ιδιο,δεν υπαρχουν διακρισεις.Στο μεταξυ τους διαστημα ολα μεταβαλλονται συνεχως.Υπαρχονας μεσα σε αυτη την διαρκη ροη πρεπει καποιος να βρει το κεντρο του και να μεινει εκαι γαληνιος,τηρωντας την μη δραση wu wei και την σιγη.

Αραγμενο πλοιο
περπατοντας στο λιμανι,μαζευω
λιγο απο την σκια του

χτυπαει το τηλεφωνο
οταν θες κατι απο την τσαντα σου ειναι κατω κατω
να παρει...αμαν πια με το κινητο
ειναι χρησιμο,ειναι σπαστικο,σε δεσμευει
η αλυσιδα σου
το εκλεισα και ηρεμισα
και τα δυο.
Και αν παρει κανενας;αν ειναι καποια αναγκη;
να παει να γαμηθει,δεν το ανοιγω,δεν υποχωρω,ειμαι δυνατος...
Καλα ας το ανοιξω και αν ειναι δεν το σηκωνω
και να το ακουω να χτυπαει;
καλα...θα το βαλω στο αθορυβο.
Και αν χτυπησει και δεν το ακουσω;
μα αυτο ειναι το θεμα
και αν ειναι καποια αναγκη;
ε αντε γαμησου,το ανοιγω.

Φθινοπωρινη θαλασσα
τα χρωματα αλλαζουν
απο το πρωι εως το βραδυ.

Με το τελος της βροχης
καθαρος ουρανος
το σπουργιτι ξαναπεταξε

Χειμωνιατικο πρωινο
τα φυλλα του τσαγιου ανοιγουν
μεσα στο ζεστο νερο

Νερό και πάγος
οι διαφορές τους λύθηκαν
και πάλι φίλοι.

Ο κηπος στο χωριο
τα φυλλα ψυθιριζουν
στον φθινοπωρινο αερα

Οστα βρεθηκαν πισω απο την μικρη εκκλησια,στο περιβολι που ο πατερ Γιακουμπ ειχε για να περναει τον χειμωνα του.Τωρα επρεπε να φτιαχτει μια βρυση και οι εργατες δουλευαν πυρετωδως γιατι το πασχα ηταν κοντα.Ο λακος που σκαβανε δεν ηταν μεγαλος και ο σκελετος που βρεθηκε,δεν ειχε καμια δουλεια να ειναι εκει.Ομως τι φρικη...το κρανιο δεν ηταν ανθρωπινο.Απο φωτογραφιες που ειδα,κατι μου θυμιζε...

Καποιος ρωτησε εναν δασκαλο του Ζεν:''Δασκαλε τι γινεται μετα τον θανατο;''
Δασκαλος:''Και που θες να ξερω;''
Καποιος: ''Μα εισαι δασκαλος του Ζεν''
Δασκαλος:''Ναι,αλλα δεν ειμαι ενας πεθαμενος δασκαλος του ζεν''.

Περιμενοντας τον χειμονα
κοβω ξυλα στο δασος
κρυο αερακι

Σκοτεινο χωριο
λιγα σπιτια,λιγα παραθυρα,ακομα πιο λιγα φωτα
καπου μεσα μια τηλεοραση παιζει.
Αδειο καφενειο στην αρχη του χωριου
χειμωνας στην Ρεντινα.

Το πιο υποχωρητικο απο ολα τα πραγματα ειναι το νερο ομως μπορει να καταβαλει το πιο σκληρο απο ολα τα πραγματα οπως ενα σκληρο πετρωμα.Ετσι η αξια της δρασης ειναι η μη δραση (wu wei) και η καλυτερη διδασκαλεια ειναι αυτη χωρις λογια.Η φυση του νερου ειναι η υποχωρητικοτητα,ομως δεν το σταματαει τιποτα.Οταν φυσα δυνατος ανεμος,τα μεγαλα και ψηλα δεντρα σπανε,η ταπεινη χλοη σαλευει μπρος πισω.Ο δυνατος και ακαμπτος πεθαινει,ο ευλιγιστος και υποχωρητικος επιζει.

Το χαμηλο ειναι τι θεμελιο που πανω σε αυτο το ψηλο στηριζεται,το βαρυ ειναι η βαση για το ελαφρυ,ο ταπεινος ειναι ο μισχος που πανω σε αυτον ο ισχυρος μεγαλωνει.Ετσι οι ριζες του ισχυρου βρισκονται στη ταπεινοτητα.Ο ανθρωπος με την υψιστη αρετη δεν προβαλλει τον εαυτο του ως εναρετο,ουτε πραττει ως εναρετος και κανεις δεν τον θεωρει τετοιο.

Για να παραμεινεις ολοκληρος,λυγισε.Για να μεινεις ισιος,σκυψε.Για να μεινεις γεματος,αδειασε.Ο Ουρανος και η Γη δεν μπορουν για πολυ να πνεουν δυνατους ανεμους και να ριχνουν δυνατη βροχη,πως μπορει ο ανθρωπος να ειναι συνεχεια υπερβολικος και ακραιος;

     Αν γεμιζω συνεχεια ενα ποτηρι,αυτο θα ξεχειλισει και αν ακονιζω πολυ ενα μαχαιρι,θα σπασει ευκολα.
      Οταν το υπερβολικο Γιανκ φτασει στο οριο του,μετατρεπεται σε Γινετσι σταματαω κατι πριν φτασει στην υπερβολη.